Może się Pani czuje dziwnie,
Że ten rozdział się zamyka?
Nie, kochana! Wręcz przeciwnie.
Bo w tym taka polityka,
Że dopiero się otwiera!
Nowe szanse, możliwości,
Licznik rusza znów od zera,
Choć strzykają nieraz kości.
Co tam kości, precz strzykanie
Czas porzucić swe zmartwienia
Radość w Pani progu stanie
Szczęście już się zakorzenia!
Takimi słowami klasa czwarta zakończyła swój apel dedykowany Pani Alicji Sarnowskiej, która po latach pracy postanowiła przejść na zasłużoną emeryturę. Było trochę wesoło, trochę melanocholijnie, były nawet łzy wzruszenia...było więc tak, jak powinno być...
Życzymy Państwu Sarnowskim jak najwięcej pięknych chwil, odpoczynku i reazlizacji planów...i zapraszamy w odwiedziny w nasze szkolne mury!